Sa Liwanag ng Kandila

Saksi ang liwanag ng kandila
sa madilim nyang nakaraan
habang isinasayaw ng hangin
ang kanyang masalimuot na isipan
naglalaro naman sa batis
ang kanyang malupit na kaaway

Tila isang hayok na hayop
na gutom sa laman
nag uumapaw ang kaligayahan
pagkat ika’y natikman
Unti unti butil ng luha
pumatak sa iyong pisngi

Ika’y napapikit

Nananalangin, umuusal
Umaasang di na magtagal
Pagka’t karumihang tinamasa
Gusto nang talikdan

Ngunit tila bingi ang iyong kapalaran
Walang makarinig ng iyong kamalasan
At habang patuloy ang halimaw
na hayok sa piraso ng laman
Natitirang katinuan lumisan ng lubusan

Pag asa’y naparam
Liwanag ay naglaho
Pagmulat ng paningin
Ika’y nasa iba ng dako