Panakaw na Saglit

katawan mong kay lupit
bawat kurbay humahagupit
sa pagpatak ng pawis sa iyong katawan
muling nabuhay sa akin ang pananabik

tighawin mo ang pagkauhaw
ng nanunuyot kong lalamunan
hagurin mo ng may kiliti
upang saglit na mapawi ang hapdi
na dulot ng kaba sa dibdib

sa paglapat ng ating mga labi
tikman mo ang aking sidhi
sa iyo’y aking ipadadaloy
damdamin kong puno ng pighati

sa pag pikit ng ating mga mata
larawan mo ang aking nakikita
habang tinatahak ang landas
papunta sa mundo ng hiwaga
hayaan mong aking lakbayin
matayog mong dibdib
at ating muling pagsaluhan
init ng pagmamahalan

naubos na ang aking lakas
ngunit ito’y di pa rin sapat
kaya’t nagmamadali kong isinigaw





“isang tanduay ice pa nga please”